Ρωμαϊκό ημερολόγιο (το έτος άρχιζε τον Μάρτιο).
Στο Αττικό ημερολόγιο ήταν ο
τέταρτος μήνας (το έτος άρχιζε μετά το Θερινό ηλιοστάσιο) και ονομαζόταν Πυανεψιών, από τις γιορτές που γινόντουσαν προς τιμήν του Απόλλωνα ,τα ιερά Πυανέψια η Πυανόψια.
Η γιορτή αυτή, περιελάμβανε αναίμακτη θυσία-προσφορά προς τον θεό, καρπών και φρούτων μετά την 1η συγκομιδή. Μαγείρευαν, προσέφεραν και έτρωγαν πύανα δηλ. κουκιά ,άλλα όσπρια και κριθάρι, ευχαριστώντας τον θεό Απόλλωνα ,την θεά Αθηνά ,τον ‘Ήλιο και τις Ώρες για την καλή καλοκαιρινή τους σοδειά αλλά και προκαταβολικά για την νέα σοδειά, όπου η σπορά της άρχιζε τον μήνα αυτό.
Έθιμο της γιορτής ήταν το στόλισμα της ειρεσιώνης η ικετηρίας(είριον = μαλλί , ικετεύω = παρακαλώ).΄
Ήταν ένα κλαδί δάφνης η ελιάς, που στολιζόταν με κομματάκια από άσπρο και κόκκινο βαμμένο με πορφύρα μαλλί προβάτου, με μπισκοτάκια από λάδι, μέλι και κρασί, το περιέχυναν με κρασί και το κρεμούσαν στην πύλη του Ναού του Απόλλωνα.
Άλλος ένας τρόπος να ευχαριστήσουν το θεό για την καλή προηγούμενη σοδειά αλλά και να τον παρακαλέσουν (ικετηρία) για την νέα.
Επίσης ο Αριστοφάνης από τους «Ιππείς», μας πληροφορεί ότι κρεμούσαν και έξω από τα σπίτια (κυρίως τις αγροτικές κοινωνίες)την ειρεσιώνη η ικετηρία ,τον πρόγονο του Χριστουγεννιάτικου Δένδρου!
Μεγάλη επίσης τριήμερη γιορτή κατά τον μήνα Πυανεψιώνα, ήταν τα Θεσμοφόρια ,προς τιμή της Δήμητρας , θεάς της γεωργίας και της ανάπτυξης ,της βλάστησης και της γονιμότητας των σπαρτών και των γυναικών, θεάς της Γής (Δη/δωρικός τύπος του Γη +μήτηρ =Μητέρα Γη).
Συμμετείχαν μόνον γυναίκες οι οποίες προετοιμαζόντουσαν για την γιορτή με νηστεία και αποχή από κάθε σαρκική απόλαυση .Κατά το τριήμερο των Θεσμοφορίων , οι γυναίκες αναλάμβαναν τις λειτουργίες και τις πάσης φύσεως δραστηριότητες της Αττικής κοινωνίας ,πηγή έμπνευσης για την κωμωδία του Αριστοφάνη «Θεσμοφοριάζουσες».
Ο μήνας Οκτώβριος είναι ο μήνας που συλλέγονται τα πρώτα εσπεριδοειδή ,ανοίγει το νέο κρασί ,κόβονται και μαζεύονται ξύλα, αλλά κυρίως είναι ο μήνας που αρχίζει η σπορά των δημητριακών και των χειμωνιάτικων λαχανικών.
Από την καλή κατάσταση των σπόρων και τις συνθήκες του περιβάλλοντος (χώμα, νερό κ.α.)εξαρτάται η σοδειά, εξαρτάται εάν η οικογένεια, η εγγύτερη και η ευρύτερη, θα έχει τροφή, εξαρτάται η ποσότητα και η ποιότητα της τροφής αυτής .
Αυτό μπορούμε να το παραλληλίσουμε και με τους σπόρους που εμείς φυτεύουμε το φθινόπωρο ,τους σπόρους που θέλουμε να αναπτυχθούν και να βλαστήσουν στην ζωή μας. Ο,τι σπείρουμε θα θερίσουμε.
Παράλληλα οι αγρότες είχαν κατανοήσει τον ρόλο της θείας Δύναμης της Φύσης και της προσευχής ,ως βοηθούς στον κύκλο αυτό της Ζωής.
Η ελληνική παράδοση (όπως και άλλες π.χ. Νative American Indians,Qeros,Aborigines,Kogis κ.α.)στα πλαίσια της επίκλησης των Δυνάμεων της Φύσης , έχει συμπεριλάβει τελετές για την βροχή (λιτανείες),έθιμα και προσευχές.
Ο Οκτώβρης συνδέεται επίσης και με τις κάθε είδους προετοιμασίες για τον χειμώνα.
Η ίδια λίγο πολύ προετοιμασία, χρειάζεται να γίνει τόσο στο χώρο που ζούμε και εργαζόμαστε όσο (κυρίως) στο σώμα μας και τον οργανισμό μας. Καθώς το καλοκαίρι, οι τροφές μας ήταν κρύες ,δροσιστικές και αρκετά υγρές για να εξισορροπήσουμε την πολλή ζέστη και ξηρασία, έτσι πρέπει να εξισορροπήσουμε την διατροφή μας το φθινόπωρο με τις κρατούσες καιρικές συνθήκες.
Η μέρα μικραίνει και ψυχραίνει κυρίως τις πρωινές και βράδυνες ώρες. Τις ώρες αυτές χρειάζεται να θερμάνουμε το σώμα μας και η τροφή μας να είναι θερμαντική. ’Όσο δροσίζει ο καιρός και αρχίζουν οι βροχές χρειάζεται η τροφή να έχει πιο συμπυκνωμένη ενέργεια. Με λίγα λόγια ,περιορίζουμε η σταματούμε εντελώς την κατανάλωση των κρύων υγρών, ροφημάτων και φαγητών ,καταναλώνουμε περισσότερα δημητριακά και όσπρια και θερμαντικά στοιχεία όπως η κανέλλα ,το ginger κ.α. ,αφού λάβουμε υπόψη μας τις απόλυτα προσωπικές ανάγκες μας.
«Εκείνοι που θα παρακούσουν τους νόμους του Φθινοπώρου θα τιμωρηθούν με βλάβη στους πνεύμονες. Γι΄αυτούς ο χειμώνας θα φέρει δυσπεψία και διάρροια κι΄ έτσι θα έχουν ελάχιστη υποστήριξη στην εναποθήκευση (της ενέργειας – τον χειμώνα» Κλασσικά Κείμενα του Κίτρινου Αυτοκράτορα περί Εσωτερικής Ιατρικής
«…ρυθμίζοντας βαθμιαία την προσαγωγή κατά το φθινόπωρο προς τον χειμώνα, η τροφή να είναι πιο ζεστή, λιγότερο υγρή ,τα λαχανικά ξηρά και σε μικρότερες ποσότητες.»Περί διαίτης Ιπποκράτης
Μεταβατική περίοδος λοιπόν ο Οκτώβρης, χαρακτηρίζεται σαν ευμετάβλητος και απρόβλεπτος ,με συχνές εναλλαγές κρύου και ζέστης ,μεταίχμιο ανάμεσα στην κάψα του καλοκαιριού και την παγωνιά του Χειμώνα.
Εποχή που μας καλεί να μαζέψουμε και να οργανώσουμε την ενέργειά μας ,να ενισχύσουμε την εσωτερική μας δύναμη ,να αξιοποιήσουμε ορθά την ζωτικότητα και την ενεργητικότητά μας και να προετοιμαστούμε (σε όλα τα επίπεδα) για την εσωτερίκευση και ενδοσκόπηση του χειμώνα.
Είμαστε μέρος της Δημιουργίας και η αρμονία Της εξαρτάται και από εμάς.
Καλό Οκτώβρη!!
ΣΗΜ.
Οι Ώρες θεωρούνταν προστάτιδες των εποχών (‘’ωρών’’) του έτους ,των καρπών της κάθε εποχής, της ωριμότητας των φυσικών προϊόντων και γι΄ αυτό οι Αθηναίοι τις ονόμαζαν Θαλλώ, Αυξώ, Καρπώ (φυτρώνω, αυξάνω-ομαι, καρποφορώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.