ακούγεται όλο και συχνότερα από αρκετούς δοκιμασμένους ασφαλιστές που έχουν δείξει την αξία τους, έχουν ζήσει την εξέλιξη του θεσμού και σήμερα μετά από μια μακρόχρονη πορεία βλέπουν την αγορά να βρίσκεται σε κατάσταση κόπωσης. Η εκτίμησή τους, περί επιβίωσης και πρόκρισης των «πραγματικών» επαγγελματιών , αποτελεί περισσότερο προσδοκία παρά βεβαιότητα.
Και η προσδοκία προέρχεται από την αγωνία τους για την πρόοδο του κλάδου και φυσικά την εξέλιξη των εργασιών του. Θεωρούν ότι μέσα από ένα ξεκαθάρισμα, ποιοτικό, το οποίο είναι παρεπόμενο της πτώσης της εργασίας, θα σηματοδοτηθεί κάποια αναγέννηση και θα επέλθει υγεία –που σήμερα λείπει σε κάποιο βαθμό- στην δραστηριότητα του ασφαλιστικού επαγγέλματος. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό; Πώς δηλαδή θα ξεσκαρτάρει η αγορά και πώς θα συνεχίσουν οι εκλεκτοί, οι καλοί, οι ποιοτικοί;
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το έσχατο σημείο που βρίσκεται σήμερα η πώληση συμβολαίων, που η πτώση είναι σημαντική, που τα ασφαλιστήρια αμφισβητούνται, αποτελεί την αφορμή για να φύγουν κάποιοι που είναι ευκαιριακοί, που δεν αγαπούν το επάγγελμα, και που στα δύσκολα θα κάνουν πίσω. Επικουρικά σε αυτό είναι έρχεται και η κινητικότητα της Τράπεζας της Ελλάδος όπου μέσω των διαδικασιών εποπτείας πιέζει, κατευθύνει και οδηγεί προς την κατεύθυνση της κάθαρσης της αγοράς αφού μέσω της βελτίωσης της λειτουργίας των ασφαλιστικών εταιρειών, εμμέσως ωθεί σε μια γενικότερη εξυγίανση του κλάδου.
Το σημαντικό είναι πώς η εξυγίανση αυτή αφορά σε νομικά και φυσικά πρόσωπα και απώτερα σε ένα καλύτερο επίπεδο ασφαλιστικής δραστηριότητας. Βέβαια όλα αυτά αποτελούν σκέψεις, και ευχολόγια, και εκτιμήσεις που βλέπουν σε ένα καλύτερο και ποιοτικότερο αύριο. Υψηλό επίπεδο ασφαλιστών, υψηλό επίπεδο λειτουργίας εταιρειών λένε αυτοί που δεν μπορούν να πιστέψουν και να κατανοήσουν την απαξίωση του θεσμού. Γιατί το βλέπουν αλλιώς και θεωρούν ότι «πρέπει να είναι πολύ σοβαρός για να είσαι ασφαλιστής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.